15 jaar Ondernemerschap – het échte begin
15 jaar Ondernemerschap met een ‘Stenen Winkel’– Het échte begin (deel 3 van ?)
In mijn vorige blog las je hoe we vanuit een Franchise periode van 8 jaar op een punt aankwamen waarop we hét faillissement totaal niet zagen aankomen. In deze blog lees je hoe we daar op reageerden en wat dit voor gevolgen had (en heeft) voor onze levens nu en onze toekomst.
Maart 2018– Na een redelijk korte periode van rust begonnen we ons iets te herpakken en gingen we even met elkaar ‘om tafel’. De grote vraag was: Hoe nu verder? We wisten heel goed wat we wél hadden en wat we niet hadden. De balans werd opgemaakt en zo stonden we ervoor: we hadden een pand met nog een huurcontract van 2 jaar, een schuld opgebouwd vanwege het faillissement, we hadden beide geen inkomen, geen collectie meer om te verkopen en geen team meer die dat met ons kon doen. Niet een heel rooskleurig beeld als je het mij vraagt…
We hadden ook een heleboel wél, en dit ga je niet geloven maar weet je wat het belangrijkste was? Dat mijn moeder zei; “we hebben elkaar, en we zijn gezond, wat kan ons dat ‘k*tgeld’ nou schelen? Wij gaan hier bovenop komen Syt”
En dat waren precies de woorden die ik nodig had om te horen. Ik had inmiddels een gezin met 2 prachtige jonge kinderen, een huis gekocht en was getrouwd met de man waar ik al vanaf m’n 18e mee samen was. Ik ging toch zeker niet ‘ten onder’ door een persoonlijke financiële crisis?
Het gesprek wat we toen hadden zal ik nooit meer vergeten. Sytha Sr vroeg me “wat vond je het leukste om te doen toen we de winkel hadden?” Mijn antwoord was: “creëren; acties bedenken, social media berichten maken en mooie presentaties maken” (=Visual Merchandising) En die van jou dan? vroeg ik haar. Haar antwoord was: “verbinding maken met onze klanten, mooie gesprekken hebben, adviezen geven, mensen laten zien dat ze niet onzeker hoeven zijn”. Tijdens dat gesprek kwamen we erachter dat wat we deden, dat we dat helemaal niet wilden missen!
En toen stelde ze me deze vraag: “Maar wat nou als we ZELF een winkel zouden openen? We hebben tenslotte het pand nog, en het interieur. Alles is aanwezig. Hoe zou dat er voor jou dan uitzien?”
Mijn hoofd ging als een gek tekeer! Deze optie had ik al volledig aan de kant gezet, want dit was financieel toch niet mogelijk?
Dromen mag altijd dus ik ging toch een schets maken. Ik wist 1 ding zeker, áls het mogelijk was dan ‘moest alles anders’. Ik tekende mijn droomwinkel op een A4tje en mijn enthousiasme borrelde met een gang van 180 km p/u in me omhoog. Dit voelde zó goed! Alsof er iets in me los werd gemaakt wat een aantal jaar had liggen slapen, zo voelde het. Ik kon ‘opeens’ zonder beperkingen losgaan in het creëren van onze eigen zelfstandige winkel. Ik was er van overtuigd dat het mogelijk was, een boord van jeans aan de buitenkant en ons logo moest ook te maken hebben met een spijkerbroek. Dat wist ik ook zeker. Maar welke naam dan? Het was een mooi proces. Mijn enthousiasme was niet meer te stoppen!
Bij mijn moeder ontstond het tegenovergestelde. Ze zei bij alles waar ik mee kwam: “ja maar, wat als…” Zij zag alle beren op de (financiële) weg en wist eigenlijk niet meer waarom ze me die vraag had gesteld en of het allemaal wel goed zou komen… Er moest zoveel gebeuren, we hadden nog nooit collecties ingekocht, wat wisten we nou van marketing? En hoe moet het met personeel, en de verbouwing? Beren, beren en nog meer beren…
Ik was het deze keer die tegen mijn moeder zei: “Mam, het komt allemaal goed. Vertrouw maar op mij. Ik weet zeker dat dit ons gaat lukken. Ik voel dat aan alles.”
Het enige wat ons vooralsnog tegenhield waren de financiën, maar wat bleek? Hier zijn instanties voor die wél de financiën hebben en als je met een goed plan komt is die investering uiteindelijk je minst grote obstakel. Via de Krediet Unie, een groep ondernemers vanuit het MKB werden we enorm gesteund en hadden we de financiering binnen no time geregeld. Wauw, dit gaf een enorme positieve impuls. Met name voor Sr was dit een geruststelling. Met een minimaal budget, dat dan weer wel, hebben we de winkel ‘verbouwd’. Veel spullen hebben we hergebruikt, overgespoten of 2e hands gekocht. Onze creativiteit hebben we maximaal ingezet. Wij hadden ons budget namelijk nodig voor het inkopen van collectie.
En we hebben het gedaan. Binnen 2 maanden. Onze eigen zelfstandige winkel. Onze 2e kans. Onze Overwinning. Onze verbeterde versie van ‘toen’. Met moeder en dochter met dezelfde naam.
En met Maria, want dat we haar weer opnieuw gingen aannemen was de 1e beslissing die we maakten toen wij ‘groen licht’ kregen! Zo konden we weer iets voor haar terug doen, vanuit ons hart <3
“Sytha 2.0 Spijkergoed” was geboren. En ging open op 3 mei 2018. On-ge-loof-lijk gevoel! Dankbaar, trots, emotioneel. Alles ging tegelijk door ons heen op die dag. En om eerlijk te zijn, ook nu ik dit weer schrijf gaat er veel door me heen. Misschien voel je dat tussen de letters door. Misschien niet. Het is er wel. Ik wilde het zo graag zo kort mogelijk beschrijven, het lukt me niet. Het is te veel. Het is te waardevol om het niet uitgebreid te beschrijven. Het gaat om ons levenswerk. En ik weet zeker dat ik er anderen mee kan inspireren. Er zijn zoveel kansen die voorbij komen in je leven. Je hebt alleen de juiste mensen nodig die ze je laten zien. En dan moet je er natuurlijk ook voor open durven staan.
Om het zelf te kunnen zien.
Die ontelbare mogelijkheden die er zijn…